Want humor is het beste medicament. (recensie theatershow Fried Ringoot)

Ik zit reeds een tiental minuten met mijn benen dubbelgevouwen op mijn stoel, ergens rechts achteraan in de zaal, als de lichten eindelijk dimmen. Het geroezemoes van de mensen rondom mij ebt snel weg als Fried op het podium verschijnt. Het aluminium van zijn rolstoel glanst in het licht dat nu enkel op hem gericht is. Die rolstoel is natuurlijk slechts een accessoire in vergelijking met zijn oogverblindende glimlach. Dan begint hij zijn verhaal. Kanker, wat doet dat met een mens?

Iedereen hing vanaf de eerste letter aan zijn lippen en dat is, geloof ik toch, niet door zijn verhaal. Fried leeft, daar op dat podium, nog meer dan de volle tweehonderd procent die hij in zijn dagelijks leven reeds aan energie geeft. Hij buigt zijn gezicht in alle mogelijke plooien wanneer hij zijn anekdotes ("echt gebeurd, lieve mensen, echt gebeurd!") als een echte film op het publiek overbrengt. Het was alsof een draaikolk ons allen meezoog in zijn leefwereld en dat komt omdat Fried ons niet behandelt als een toeschouwend publiek, maar als een goede vriend.

 En dat alles terwijl hij net diegene is die steun en vitaminen meer dan de gemiddelde mens kan gebruiken. In plaats van dit van ons te verwachten, is het juist Fried die ons de oppeppende wake-up call die we allemaal op tijd en stond eens believen te horen. Alsof dat nog niet genoeg is schenkt hij ons ook nog eens het mooiste cadeau dat iemand kan geven: een uitbundige schaterlach die, voor je het weet, in recordtijd je keel uitborrelt en nog lang in je buik blijft nazinderen.

 Natuurlijk horen bij een verhaal van dat kaliber ook tranen. Op de momenten dat ik links en rechts van mij het ritselen van een papieren zakdoekje opmerk en de ontroering in de zaal haast tastbaar lijkt krijg ook ik een brok in mijn keel. Het is de oprechtheid van je verhaal, Fried, waarmee je elk kloppend hart bereikt. Het is het verdriet dat verscholen ligt in je liedjesteksten en het is het optimisme in je twinkelende ogen. Het is je onmiskenbaar positieve aanwezigheid en je leeuwenmoed. Iedereen weet ook dat zelfs een rasacteur van topklasse deze emoties niet zo verschrikkelijk levensecht kan spelen, laat staan overbrengen. Dus Fried is a "one in a million”.

Als de lichten weer aangaan en wij nog steeds nagenietend rechtstaan voor de staande ovatie die hij dubbel en dik verdiende, kan ik niet anders dan even stilstaan bij wat hij allemaal vertelde en bij de goede raad die Fried ons meegaf. Dit is geen luchtige theatershow die je na een avond al vergeten bent, maar een luchtig gebracht levensverhaal waar je elk uur meer onder de indruk van raakt. Dus nu sta ik nog steeds stil en ik vermoed dat dat nog een tijdje zo zal blijven. Maar weet dat mijn stilstaan wel geen nietsdoen is, mijn stilstaan is genieten, van de schoonheid in mijn omgeving en van de warmte van mijn geliefden. En weet, Fried, dat je een verschil hebt gemaakt.

Auteur: Svea Vermeersch
Meer info: bezoek de website van Fried: http://www.friedtheater.be